Pod koniec grudnia 2014 r. Stowarzyszenie Mamy Wielkie Serca zgłosiło dwie inicjatywy lokalne, które opracowała Pani Marzena Cebulska, do ogólnopolskiego projektu przygotowywanego przez Piotrkowskie Stowarzyszenie Rozwoju, Promocji i Integracji Europejskiej „EURO-Centrum” i Towarzystwo Przyrodnicze w Piotrkowie Trybunalskim. Zgłoszone inicjatywy, to:
• „Pielęgnacja alei lipowej przy Specjalnym Ośrodku Szkolno-Wychowawczym w Stemplewie”;
• „Ochrona starego dębu w Stemplewie”.
Projekt został zaakceptowany przez Narodowy Fundusz Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie i zgłoszone przedsięwzięcia mogły zostać zrealizowane. Zgodnie z projektem realizacja inicjatyw nastąpiła pod koniec listopada 2016 roku. Łączna wartość wykonanych prac wyniosła 16 tysięcy złotych i została w całości sfinansowana przez NFOŚiGW w Warszawie.
Celem pierwszej inicjatywy była pielęgnacja drzew tworzących urokliwą aleje lipową. Zaniedbane drzewa, których gałęzie utrudniały miejscowym rolnikom dojazd z płodami rolnymi do swoich posesji, wymagały pilnej i wszechstronnej pielęgnacji.
Sięgając do kart historii, aleja lipowa jest pozostałością po dawnym założeniu dworskim w Stemplewie. Posiadłość ta w XIX wieku należała do rodziny Tollów, a po pierwszej wojnie światowej do zakończenia drugiej – do rodziny Gerliczów. Po drugiej wojnie światowej majątek został rozparcelowany. Od 1982 roku w budynku dawnego dworku mieści się Specjalny Ośrodek Szkolno Wychowawczy. Do dziś zachowały się elementy murowane – główna brama wjazdowa i prowadząca do niej aleja lipowa, która zachwyca swym pięknem. Drzewostan zachował się w stopniu umożliwiającym odczytanie zabytkowego układu kompozycyjnego i wymagał prac pielęgnacyjno- zabezpieczających.
Druga z inicjatyw „Ochrona starego dębu w Stemplewie” dotyczyła dębu szypułkowego, który rośnie przy drodze na wschód od Ośrodka, ma ok. 190 lat i jest pomnikiem przyrody. Dąb ten od strony północy ma ślad po uderzeniu pioruna w postaci wypróchniałej listwy ciągnącej się od części wierzchołkowej do podstawy drzewa, gdzie występuje wypróchniały ubytek. Na pobocznicy pnia jest widoczny owocnik żółciaka siarkowego (Laetiporus sulphureus) oraz ozorka dębowego (Fistulina hepatika). W dolnej partii pnia można zauważyć postępującą deprecjacje drewna. Dąb wymagał pilnej i wszechstronnej pielęgnacji. Celem drugiej inicjatywy, było więc zachowanie i poprawa stanu zdrowia i bezpieczeństwa pomnika przyrody.
Była to bardzo ważna inicjatywa, gdyż drzewo to jest pomnikiem przyrody i zarazem jednym z przystanków na ścieżce dydaktycznej ekologiczno– przyrodniczej „Stemplew”. Służy dzieciom, młodzieży oraz środowisku lokalnemu do wzbogacania wiedzy na temat pomników przyrody oraz form jej ochrony.
